Barcelona Ottomaanse

Kruk met frame in verchroomd platstaal. Ophanging is zware lederen riemen. Zitting in geëxpandeerd schuim bedekt met leer. Barcelona Ottomaanse GEMAAKT IN ITALI.

In 1929 was Barcelona gastheer voor de World Arts Fair, en de Duitse regering gaf Mies van der Rohe de opdracht om het Duitse paviljoen op Montjuic te ontwerpen als onderdeel van de expositie. Mies van der Rohe ontwierp ook de stoelen die erin werden gebruikt, de iconische 'Barcelona-stoel'. De stoelen waren het middelpunt van het paviljoen en ze dienden als tronen voor de koning en koningin van Spanje toen ze hem bezochten. In 1950 werd de Barcelona Chair in 1950 opnieuw ontworpen met behulp van roestvrij staal en kreeg het een gladder uiterlijk. Het ivoorkleurige varkensleer dat voor de originele stukken werd gebruikt, werd vervangen door runderleer.

Ludwig Mies Van der Rohe

Ludwig Mies Van der Rohe  werd geboren in Aken, Duitsland in 1886. Hij werkte in het familiebedrijf in steenhouwen voordat hij in dienst trad bij het kantoor van Bruno Paul in Berlijn. Hij trad in 1908 toe tot het atelier van Peter Behrens en bleef daar tot 1912. Onder invloed van Behrens ontwikkelde Mies een ontwerpbenadering gebaseerd op geavanceerde structurele technieken en Pruisisch classicisme. Hij ontwikkelde ook sympathie voor de esthetische credo's van zowel het Russische constructivisme als de Nederlandse De Stijl-groep. Hij leende van de post- en lateiconstructie van Karl Friedrich Schinkel voor zijn ontwerpen in staal en glas. Mies werkte samen met het tijdschrift G dat in juli 1923 van start ging. Als artistiek directeur van het door de Werkbund gesponsorde Weissenhof-project en als directeur van het Bauhaus leverde hij grote bijdragen aan de architectuurfilosofieën van de late jaren 1920 en 1930. Beroemd om zijn uitspraak 'Less is More', probeerde Mies contemplatieve, neutrale ruimtes te creëren door middel van een architectuur die gebaseerd is op materiële eerlijkheid en structurele integriteit. In de laatste twintig jaar van zijn leven heeft Mies zijn visie van een monumentale 'skin and bone'-architectuur gerealiseerd. Zijn latere werken vormen een passende ontknoping van een leven gewijd aan het idee van een universele, vereenvoudigde architectuur. Mies stierf in 1969 in Chicago, Illinois.